Żywienie w cukrzycy – zalecenia i przykład jadłospisu

Celem odpowiedniego żywienia w cukrzycy jest:

  • Dostarczenie zalecanej ilości energii i niezbędnych składników odżywczych
  • Utrzymanie należnej masy ciała
  • Wyrównanie cukrzycy
  • Zachowanie prawidłowych stężeń lipidów w surowicy
  • Zapobieganie wczesnym i późnym powikłaniom
  • Zapobieganie miażdżycy i chorobom układu krążenia

 

W leczeniu cukrzycy powinno zastosować się dietę z ograniczeniem łatwo przyswajalnych węglowodanów. Dobór i ilość spożywanych produktów żywnościowych jest bardzo istotny. W cukrzycy typu I zaleca się 6 posiłków dziennie, zaś w cukrzycy typu II jest to 4-5 posiłków dziennie. Powinny być spożywane o stałych porach. W celu urozmaicenia jadłospisu winno się stosować wymienniki węglowodanowe, białkowe i tłuszczowe.

Żywienie w cukrzycy należy oprzeć na składnikach żywnościowych takich jak: węglowodany złożone, błonnik pokarmowy (pieczywo razowe, warzywa), produkty białkowe niskotłuszczowe oraz tłuszcze roślinne.

W planowaniu jadłospisu zaleca się produkty węglowodanowe o niskim indeksie glikemicznym (wolne wzrastanie stężenia glukozy we krwi): pieczywo pełnoziarniste, makaron razowy, kaszę gryczaną, ryż pełnoziarnisty, płatki zbożowe, groszek zielony, marchewkę surową, suche nasiona roślin strączkowych (fasola, groch, soczewica), jabłka, grejpfruty, świeże morele, mleko i niskotłuszczowe produkty mleczne, warzywa zielone, pomidory, bakłażany, cukinię, czosnek, cebulę.

Należy zwrócić uwagę na to, że posiłki mieszane tj. zawierające węglowodany złożone, błonnik pokarmowy, białka i tłuszcze wolniej zwiększają stężenie glukozy we krwi.

 

Przy przygotowaniu posiłków:

  • Stosować gotowanie w wodzie i na parze, pieczenie, duszenie z dodatkiem małej ilości tłuszczu,
  • Nie zaleca się potraw smażonych,
  • Zupy i sosy należy sporządzać na wywarach warzywnych,
  • Nie należy rozgotowywać produktów zbożowych i jarzyn (wyższy indeks glikemiczny)
  • Warzywa i owoce należy spożywać w postaci surowej,
  • Należy ograniczyć sól kuchenną,
  • Można stosować przyprawy ziołowe,
  • Można stosować sztuczny słodzik np. Aspartam (do 40mg/kg masy ciała, na dobę) lub Acesulfam K (w przeciwieństwie do Aspartamu dobry do stosowania w temperaturach wyższych niż 60oC)

Zalecany procentowy udział makroskładników w diecie przedstawia się następująco:

białko: 15 – 20%,

tłuszcze: 30 – 35%,

węglowodany: 45 – 50%.

 

  • Węglowodany proste należy ograniczyć do 20-30g na dobę.
  • Błonnik należy dostarczyć w ilości 20-35g na dobę.
  • Kwasy tłuszczowe nasycone powinny stanowić do 10% całkowitej energii (do 7% dla chorych ze stężeniem LDL >= 100mg/dl).
  • Cholesterol do 300mg na dobę (lub analogicznie do 200mg na dobę).
  • Stosunek białka zwierzęcego do białka roślinnego powinien wynosić 50:50 (lub więcej zwierzęcego).
  • W przypadku występowania chorób nerek ilość białka zaleca się ograniczyć do 10% całkowitej podaży energii (obecnie dyskusyjne).
  • Należy zwrócić uwagę na dostarczenie odpowiedniej ilości witamin i minerałów (według zaleconych norm dla populacji).
  • Warto stosować dodatkową suplementację przy występowaniu m.in. osteoporozy czy ciąży (lub planowanej ciąży).
  • Alkohol należy ograniczyć do 20g na dobę w przypadku kobiet i do 30g na dobę w przypadku mężczyzn. Spożywany winien być razem z posiłkiem, w celu zapobiegania wystąpienia hipoglikemii.

 

Przykład żywienia w cukrzycy dorosłych:

1. Pacjentka 60 lat, masa ciała 80kg, wzrost 165cm, osoba chodząca – praca umysłowa.

BMI = 29,38 tj. nadwaga
Dla chorych z nadwagą autorzy zalecają ustalenie jadłospisu z ograniczeniem kaloryczności do 1500-1800kcal.

Według wytycznych IŻŻ średnie całkowite zapotrzebowanie na energię pacjenta wyniesie 2000 – 2300 kcal na dobę.

Według dokładniejszych obliczeń:

Podstawowa przemiana materii: PPM = (9,082 x 80) + 658,5 ~= 1385kcal

Wskaźnik PAL (Physical Level Activity) dla pacjenta oscyluje w granicach 1,4 – 1,6;

CPM (Całkowita Przemiana Materii) = PPM(BMR) x PAL

CPM = 1385kcal x 1,4 = 1939kcal

CPM = 1385kcal x 1,6 = 2216kcal

CPM w granicach 1939 – 2216kcal

Przy nadwadze rozsądnym wyjściem będzie ustalenie jadłospisu z niedużym deficytem kalorycznym. Biorąc pod uwagę zalecenia autorów książki oraz obliczenia właściwym rozwiązaniem wydaje się ustalenie jadłospisu, który dostarczy 1800kcal dziennie (zalecane 1500 – 1800kcal przy nadwadze).

Zalecany % stosunek makroskładników w diecie to:
Białko/Tłuszcze/Węglowodany : 15-20/30-35/45-50.

Dieta dla pacjenta będzie realizowała następujący % stosunek makroskładników w diecie:
Białko/Tłuszcze/Węglowodany : 20/32,5/47,5.

Ilość poszczególnych makroskładników w gramach:
1800kcal:

Białka: 1800kcal x 20% = 360kcal; 360kcal/4kcal = 90g tj. 4-5 wymienników białkowych (w zależności od proporcji białek zwierzęcych do roślinnych – zalecana 50:50)

Tłuszcze: 1800kcal x 32,5% = 585kcal; 585kcal/9kcal = 65g;

Węglowodany: 1800kcal x 47,5% = 855kcal; 855kcal/4kcal ~= 214g tj. 21 wymienników węglowodanowych

Białko: 90g/80kg = 1,125g/kg masy ciała

Tłuszcze: 65g/80kg = 0,8125g/kg m.c.

Węglowodany: 214g/80kg = 2,675g/kg m.c.

Proponowany dzienny jadłospis: 

Dzień I. 

POSIŁEK  NAZWA PRODUKTU  ILOŚĆ  Białko  Tłuszcze  Węglowodany strawne  Wart. energet. 
    [g]  [g]  [g]  [g]  [kcal] 
1  Jaja kurze całe  120  13,08  10,08  0,6  145,2 
Chleb żytni razowy  100  5,6  1,7  45,6  223 
Jabłko  75  0,3  0,3  7,58
34,5 
ŁĄCZNIE:  295  18,98  12,08  53,78
402,7 
             
2  Jogurt naturalny 2% tłuszczu  200  8,6  4  12,4  120 
Płatki owsiane  45  5,36
3,24  28,08  164,7 
Dynia, pestki  25  4,53
8,475  2,35  103 
Brzoskwinia  85  0,85  0,17  8,5  39,1 
ŁĄCZNIE:  355  19,33  15,89
51,33  426,8 
             
3  Dorsz świeży, filety bez skóry  80  13,2  0,24  0  56 
Ziemniaki wczesne  250  3,75  0,25  30,25  140 
Olej rzepakowy tłoczony na zimno  15  0  15  0  132,6 
ŁĄCZNIE:  345  16,95  15,49  30,25  328,6 
             
4  Ser twarogowy półtłusty  50  9,35  2,35  1,85  66,5 
Pumpernikiel  100  5,8  2  51,9  252 
Masło extra  6  0,04 4,95  0,04
44,1 
ŁĄCZNIE:  156  15,19
9,3  53,79
362,6 
             
5  Łosoś  80  15,92  10,88  0  160,8 
Bułki grahamki  50  4,1  0,85  25,75  129 
ŁĄCZNIE:  130  20,02  11,73  25,75  289,8 
RAZEM:  1281  90  64  215  1811 

 

POSIŁEK  Wymienniki węglowodanowe  Wymienniki Białkowe  Wymienniki białkowo-tłuszczowe 
  WW  WB  WBT 
1  5,4  1,3  1,6 
2  5,1  0,9  1,8 
3  3,0  1,3  1,9 
4  5,4  0,9  1,2 
5  2,6  0,0  1,1 
RAZEM:  21  4  8 

 

Do posiłków należy dodać warzywa – „te zawierające w 100g produktu do 3% węglowodanów przyswajalnych, można spożywać w dowolnych ilościach:
boćwina, brokuły, brukselka, cukinia, dynia, kalafior, kapusta pekińska, ogórek, papryka zielona, pomidory, pory, rzodkiewka, sałata, seler korzeń, seler naciowy, szparagi, szpinak, kapusta kwaszona, ogórek kwaszony.” 

Nie wolno zapominać o wypijaniu odpowiedniej ilości wody. Rekomendowane jest spożycie średnio 2,4l wody dziennie (80kg x 30ml). Zaleca się pić między posiłkami, niewielkie ilości na raz. Posiłki powinny być spożywane o stałych porach lub w odstępach równych 3 godziny (2,5-3,5h). 

 

Dzień II. 

POSIŁEK  NAZWA PRODUKTU  ILOŚĆ  Białko  Tłuszcze  Węglowodany strawne  Wart. energet. 
    [g]  [g]  [g]  [g]  [kcal] 
1  Mleko spożywcze 2% tłuszczu  200  6,8  4  9,8  102 
Płatki owsiane  75  8,93
5,4  46,8  274,5 
Truskawki  100  0,7  0,4  5,4  28 
ŁĄCZNIE:  375  16,43
9,8  62  404,5 
             
2  Mięso z piersi indyka bez skóry  90  17,28  0,63  0  75,6 
Kasza gryczana  75  9,45  2,33
47,55  252 
Oliwa z oliwek  9  0  8,96
0,02
79,38 
ŁĄCZNIE:  174  26,73  11,92
47,57
406,98 
             
3  Bułki grahamki  90  7,38  1,53  46,35  232,2 
Ser twarogowy półtłusty  50  9,35  2,35  1,85  66,5 
ŁĄCZNIE:  140  16,73  3,88  48,2  298,7 
             
4  Migdały  22  4,4  11,44  1,67
125,84 
Orzechy laskowe  22  3,3  13,42  0,95
138,16 
Grejpfrut  200  1,2  0,4  15,8  72 
ŁĄCZNIE:  244  8,9  25,26  18,42
336 
             
5  Makrela wędzona  80  16,56  12,4  0  176,8 
Chleb żytni razowy litewski  80  5,04  1,36  37,92  186,4 
ŁĄCZNIE:  160  21,6  13,76  37,92  363,2 
RAZEM:  1093  90  65  214  1809 

 

POSIŁEK  Wymienniki węglowodanowe  Wymienniki Białkowe  Wymienniki białkowo-tłuszczowe 
  WW  WB  WBT 
1  6,2  0,7  1,2 
2  4,8  1,7  1,8 
3  4,8  0,9  0,7 
4  1,8  0,0  2,3 
5  3,8  1,2  1,7 
RAZEM:  21  5  8 

 

Do posiłków należy dodać warzywa – „te zawierające w 100g produktu do 3% węglowodanów przyswajalnych, można spożywać w dowolnych ilościach:
boćwina, brokuły, brukselka, cukinia, dynia, kalafior, kapusta pekińska, ogórek, papryka zielona, pomidory, pory, rzodkiewka, sałata, seler korzeń, seler naciowy, szparagi, szpinak, kapusta kwaszona, ogórek kwaszony.” 

Nie wolno zapominać o wypijaniu odpowiedniej ilości wody. Rekomendowane jest spożycie średnio 2,4l wody dziennie (80kg x 30ml). Zaleca się pić między posiłkami, niewielkie ilości na raz. Posiłki powinny być spożywane o stałych porach lub w odstępach równych 3 godziny (2,5-3,5h). 

 

Opracowane przez Patryka Bielawskiego według zaleceń z książki „Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka.” Mgr Heleny Ciborowskiej i Mgr Anny Rudnickiej. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Aminokwasy rozgałęzione BCAA – mechanizm działania, badania, dawkowanie

BCAA (ang. branched-chain amino acid – aminokwasy rozgałęzione) to trzy aminokwasy egzogenne (leucyna, izoleucyna i walina), czyli takie, które muszą zostać dostarczone z pożywieniem, ponieważ nie są syntezowane przez organizm, a są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania człowieka.117 Poszczególne frakcje białek różnią się zawartością aminokwasów rozgałęzionych (tab. 2.2.).

Czytaj więcej

Beta-alanina – informacje, mechanizm działania, badania, dawkowanie

β-alanina (kwas 3-aminopropionowy) jest naturalnie występującym aminokwasem, z grupą aminową znajdującą się w pozycji „beta”. W przeciwieństwie do L-alaniny nie występuje w białkach mięśniowych jako budulec. Z pożywienia może zostać dostarczona z drobiu, wieprzowiny, wołowiny i ryb w postaci dwupeptydów: karnozyny (β-alanylo-L-histydyny), anseryny (β-alanylo-3-metylo-L-histydyny) i baleniny (β-alanylo-1-metylo-L-histydyny).

Beta-alanina razem z aminokwasem histydyną pozwalają zsyntezować dipeptyd karnozyny spełniający funkcję naturalnego bufora kwasu mlekowego. Karnozyna ma więc wpływ na utrzymanie równowagi kwasowo-zasadowej w pracujących mięśniach, co teoretycznie pozwala na wydłużenie wysiłku fizycznego i tym samym zwiększenie efektywności treningu. Szybkie przetransportowanie kwasu mlekowego do wątroby pozawala na efektywną, potreningową odbudowę zasobów energetycznych.

Czytaj więcej

Kreatyna – mechanizm działania, badania, dawkowanie

Kreatyna to aminokwas, który ulega przemianie w fosfokreatynę, w wyniku fosforylacji z udziałem kinazy kreatynowej.

Fosfokreatyna przyczynia się do odnowy, obecnego w komórkach adenozynotrójfosforanu (ATP), który jest głównym nośnikiem energii w strukturach komórkowych i tkankowych.28 Ilość ATP i fosfokreatyny potrzebnej do resyntezy tego związku, jest szczególnie istotna w wysiłkach o maksymalnej intensywności, trwających 6 – 8 sekund i limituje ilość wykonanej pracy. Zatem zwiększenie stężenia fosfokreatyny w mięśniach staje się sprawą kluczową dla sportowca. Kreatyna aktywuje też powstanie komórek satelitarnych, warunkujących tempo wzrostu mięśni.

Czytaj więcej

Kreatyna – podstawowe informacje

Kreatyna (kwas β-metyloguanidynooctowy) to niewątpliwie jeden z najbardziej rozpoznawalnych i popularnych suplementów wśród sportowców. Historia tego związku chemicznego rozpoczęła się wraz z odkryciem go w mięsie przez pewnego francuskiego chemika. Stąd też wzięła się nazwa „kreatyna” – z greckiego kreas oznaczającego mięso. W badaniach wykazano, że przeciętna koncentracja kreatyny w mięśniach szkieletowych u 70 kg mężczyzny wyniosła 124 mmol / kg beztłuszczowej masy ciała.1

Czytaj więcej

Suplementy węglowodanowe – mechanizm działania, badania, dawkowanie

Węglowodany są podstawowym źródłem energii przy wysiłkach przekraczających 65% tętna maksymalnego. Glukoza wykorzystywana jako pośrednie źródło energii, może pochodzić z glikogenu mięśniowego, krwioobiegu oraz z wątroby (z przemian z kwasu mlekowego i alaniny – procesu glukoneogenezy). Dostarczenie do organizmu glukozy podczas treningu pozwala na utrzymanie zdolności do intensywnego wysiłku przez dłuższy czas.1

Czytaj więcej

Suplementy węglowodanowe – podstawowe informacje

Węglowodany są organicznymi związkami chemicznymi zbudowanymi z węgla, wodoru i tlenu. Związki te składają się z grup hydroksylowych, karbonylowych i niekiedy z mostków półacetolowych. Główny podział węglowodanów wyszczególnia dwie grupy tych związków: węglowodany proste (monosacharydy – jednocukry) i złożone (polisacharydy – wielocukry). O przydziale do jeden z grup decyduje ilość jednostek cukrowych występujących w cząsteczce. Węglowodany są głównym składnikiem energetycznym w przeciętnym systemie odżywiania. W teorii przyjmowanie węglowodanów podczas trwania wysiłku fizycznego skutkuje zniwelowaniem uczucia zmęczenia poprzez wpływ na obwodowy i centralny układ nerwowy. To z kolei pozwala na wydłużenie czasu wzmożonej aktywności fizycznej sportowca i bardziej efektywny trening.

Czytaj więcej

Suplementy białkowe – mechanizm działania, badania, dawkowanie

Warunkiem do budowy mięśni jest powstawanie większej ilości nowych białek (w procesie syntezy) niż sumy białek ulegającej rozpadowi. Równowaga między tymi dwoma procesami regulowana jest poprzez zmiany napięcia mięśni, aktywność fizyczną, podaż kalorii, białek i aminokwasów. Odpowiednia ilość spożywanego białka ma wpływ na aktywację szlaków sygnałowych odpowiedzialnych za nasilenie syntezy białek mięśniowych. Naukowcy oszacowali, że jednorazowa dawka 25 g białka jest wystarczająca do osiągnięcia takiej aktywności, przy czym taki sam efekt można uzyskać dodając leucynę do zaledwie 25 % poprzedniej porcji białka (6,25 g).1

Czytaj więcej

Suplementy białkowe – podstawowe informacje

Białka są wielocząsteczkowymi biologicznymi polikondensatami. Budują je reszty aminokwasów połączone ze sobą poprzez wiązania peptydowe -CONH-. Występują one w każdym organizmie żywym i wirusach. Przy syntezie białek aktywny udział biorą rybosomy. W pojedynczym łańcuchu polipeptydowym zwykle występuje ponad 100 reszt aminokwasowych, a pojedynczą cząsteczkę białka buduje przeciętnie wiele łańcuchów polipeptydowych. Większa część białek charakteryzuje się dołączoną do reszt aminokwasowych inną cząsteczką – cukrów, związków organicznych czy jonów metali.

Białko w organizmie człowieka pełni funkcję budulcową. Dieta sportowca powinna uwzględniać zwiększone zapotrzebowanie na pełnowartościowe proteiny powstałe w wyniku intensywnego wysiłku i nasilonego rozpadu białek ustrojowych.1 Odpowiednia podaż białka w diecie zawodnika warunkuje prawidłowe tempo regeneracji i rozwój beztłuszczowej masy ciała.

Czytaj więcej

Podział środków wspomagających wg Australijskiego Instytutu Sportu ze względu na ich efektywność i bezpieczeństwo

Australijski Instytut Sportu podzielił środki wspomagające, na cztery grupy (podział sprzed 3-4 lat):

  • Grupa A – suplementy zalecane dla sportowców – stanowią dobre źródło energii i naukowo wykazano poprawę możliwości wysiłkowych po zastosowaniu ich w konkretnych przypadkach.
  • Grupa B – suplementy do „rozważenia” do ewentualnego ich zastosowania u sportowców – są wstępne doniesienia o ich skuteczności i są nimi zainteresowani trenerzy oraz zawodnicy.
  • Grupa C – suplementy niepolecane ze względu brak przekonywujących dowodów naukowych o ich skuteczności, poza sporadycznymi przypadkami. Większość suplementów szeroko reklamowanych i popularnych wśród zawodników.
  • Grupa D – suplementy zabronione przez WADA, albo o dużym ryzyku zanieczyszczenia substancjami dającymi pozytywny wyniku w testach antydopingowych.

Czytaj więcej